قانون اول با در هم تنیدگی این دو سطح به پایان می رسد، زیرا پیروزی گالیمار در عرصه دیپلماتیک – ارتقاء او به معاون کنسولی – همزمان با “فتح” او بر سونگ است. قانون دوم این شباهت ها را ادامه می دهد، زیرا سونگ به شرق شناسی گالیمارد متوسل می شود تا فعالیت های جاسوسی …
Act One ends by intertwining these two levels, as Gallimard’s triumph in the diplomatic arena-his promotion to vice-consul-coincides with his “conquering” of Song. Act Two continues these parallels, as Song appeals to Gallimard’s Orientalism in order to further hislher spying activities for the People’s Republic. Extolling the progressiveness of France and exclaiming over hislher excitement …
کوندو از اصطلاح «استحکام ارجاعی» استفاده کرده است، زیرا واضح است که این لفاظی/ نظریه خود حول یک ایدئولوژی فضایی معنا به عنوان مرجع می چرخد. فرمول تأثیرگذار سوسور از نشانه به عنوان رابطه بین دال (صدا-تصویر، «تأثیری که بر حواس ما میگذارد») و مدلول (مفهوم درون سر، «نشان روانشناختی صدا»)، موضوع سخنگو را به …
Kondo has used the term “referential solidity,” for it is clear that this rhetoric/ theory of the self pivots around a spatialized ideology of meaning as reference. Saussure’s influential formulation of the sign as the relation between signifier (the sound-image, “the impression it makes on our senses”) and signified (the concept inside the head, “the …
در نمایشنامه برنده جایزه تونی دیوید هنری هوانگ، آقای پروانه، تماشاگران برادوی با منظره ای خیره کننده مواجه شدند که در آن داستانی از هویت های جنسیتی به ظاهر اشتباه و توهمات تداوم یافته را در طول چندین دهه میدیدند، یعنی یک محصول با بافت غنی در حال حرکت در فضاهای سیاست جهانی را. هویت …
In David Henry Hwang’s Tony award-winning play, M. Butterfly, Broadway audiences encounter a dazzling spectacle, in which a tale of seemingly mistaken gender identities and delusions perpetuated over decades occasions a richly textured production moving in and around the spaces of global politics, gender and racial identities, and the power relations inevitably present in what …